आठवण “वाघ” गर्जनेची
अमरनाथ यात्रेकरूंवर परवा हल्ला झाला आणि आठवण झाली एका वाघ गर्जनेची. याबाबत माध्यमांवर
छायाचित्रे आणि त्या गर्जनेबाबत अनेकांनी “पोष्ट” केले. त्याच विषयावर लिहायचे म्हणजे लेखन पुनरावृत्ती करण्यासारखे होईल परंतू तरीही त्याच विषयावर लिहित आहे .कारण बाळासाहेब ठाकरेंच्या त्या गर्जनेचे स्मरण आजही माध्यमांपासून दूर असणा-या शिवाय बातमीसाठी केवळ वर्तमानपत्रावर विसंबून असणा-या ग्रामीण आणि जेष्ठ नागरिकांना करून द्यावेसे वाटते. परवाच्या अमरनाथ हल्ल्यात अतिरेक्यांनी बसवर गोळीबार करून सात यात्रेकरू ठार केले आणि पसार झाले.जगात तिस-या क्रमांकाची फौज असणा-या देशात अतिरेकी हल्ले करण्यास धजावतातच कसे ? परवाचा हा हल्ला होण्या अगोदर सुद्धा दोन हल्ले लष्करी तळांवर अतिरेक्यांनी केले होते. खरेतर या अतिरेक्यांची पाळेमुळे शोधल्या गेली पाहिजे. यांना जेथून रसद मिळते ती रसद नेस्तनाबूत करायला पाहिजे. येथे तर यासिन मलिक सारखे फुटीरतावादी नेते हाफिज सईदला जाऊन भेटतात. जे अतिरेकी नेते भारताविरुद्ध सतत गरळ ओकीत असतात त्यांना भेटण्याची हिम्मत यासिन मलिक सारखे लोक करतात तरी कशी? परवाच्या या ह्ल्यांमुळे स्मरण होते ते बाळासाहेब ठाकरे यांचे. 1990 च्या दशकात जेंव्हा “अमरनाथ यात्रेकरूंवर हल्ले करू” अशी धमकी अतिरेक्यांनी दिली होती तेंव्हा सरकारने किंवा अन्य कुणीही त्यावर भाष्य केले नाही अपवाद होता फक्त बाळासाहेबांचा. 1996 साली या धमकी विरोधात मुंबईतून शिवसेनेच्या वाघाने डरकाळी फोडली “अमरनाथ यात्रेकरुंच्या केसालाही धक्का लागला तर मुंबईच नव्हे, तर देशातून हज यात्रेसाठी एकही विमान जाऊ देणार नाही” बाळासाहेबांनी जसे ठणकावलं होते आता तसे ठणकावणार कुणीही नाही अगदी शिवसेनेत सुद्धा. हल्ला झाला की “भ्याड हल्ला होता”, “हम इसकी कडी निंदा करते है” असे म्हणणे किती दिवस चालणार? धटाशी धटच हवा,युद्धनीती हवी. सर्वपक्षीयांचा एकोपा हवा. इथे तर आपले विरोधी पक्षातील नतद्रष्ट नेते मणीशंकर अय्यर पाकड्यांकडे जाऊन आपल्या पंतप्रधानास हटविण्याची भाषा बोलतात. राहुल गांधी चीनी राजदूताची भेट घेऊन लपवा छपवी करतात. डावे नेते लांगूलचालनात मग्न असतात. 1962 च्या वेळी सुद्धा या डाव्यांची चीन धार्जिणीच वागणूक होती. या अतिरेक्यांना आवर घालण्यासाठी सर्वानी एकत्र येऊन “जशास तसे” अशी नीती आखणे जरुरी आहे. शिवाजी राजांचे नांव सर्वच राजकारणी घेत असतात. मग करा ना शिवाजी राजांसारखी देहदंडाची, हात-पाय कलम करण्याची शिक्षा या अतिरेक्यांना. आपल्याकडे शेतक-यांवर गोळ्या आणि कसाब सारख्या अतिरेक्यांना बिर्याणी खाऊ घातली जाते. कडक शिक्षा हवीच आणि कडक शिक्षा दिल्यावर निरपराधांना मारण्याचे कृत्य करणा-यांची बाजू घेऊन मानवाधिकारवाल्यांनी सुद्धा प्रेमाचा पुळका दाखवू नये. याकूब मेमनच्या फाशी नंतर जे लोक देशद्रोह्यासाठी गर्दी करतात अशांसाठी व अतिरेक्यांना वेसण घालण्यासाठी या देशात बाळासाहेबांसारख्या एक नव्हे निदान 100 नेत्यांची गरज आहे.
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा