Article about hatred speeches of leaders rather working in filed in this corona pandemic

 ...त्यापेक्षा गरीबाच्या तोंडात घास भरा

एखादा कोरोना बाधित होईल असे काही त्याच्या तोंडात भरण्यापेक्षा या कोरोना विषाणू महामारीच्या कठीण समयी जे दुर्बल आहेत, गरीबीने त्रस्त आहेत अशांच्या तोंडात घास भरा. त्याने तुम्हाला जनतेचा आशीर्वाद तर मिळेलच शिवाय ज्या लोकप्रियतेसाठी तुम्ही प्रयत्नशील असता तशी लोकप्रियता सुद्धा तुम्हाला प्राप्त होईल. 

     आपल्या देशातील नेते हे काय बोलतील याचा काही नेम नसतो. याबाबत कित्येकदा लिहून झाले आहे तरीही वारंवार लिहावेच लागते. रेमडीसीवीर , त्याचा काळाबाजार यावरून सत्ताधारी व विरोधक यांचे आरोप प्रत्यारोप सुरु आहेत. याच पार्श्वभूमीवर माजी मुख्यमंत्री फडणवीस यांच्याविरोधात सुद्धा अतिशय हीन असे वक्तव्य करण्यात आले. त्यावरून पुन्हा खडाजंगी सुरु झाली. “मुंहमे आया बक दिया” याप्रमाणे तोंडात येईल ते बोलून द्यायचे , नंतर सारवासारव करण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करायचा , कार्यकर्त्यांना भडकवून द्यायचे , त्यांच्यात भांडणे लावून द्यायची , आपला नाकर्तेपणा लपवण्यासाठी जनतेचे लक्ष भलतीकडे वळवून द्यायचे. हे असे यांचे उपद्व्याप असतात. जनतेला उपदेशाचे डोस पाजणारे , युं करू त्यूं करू अशी पोकळ आश्वासने देणारे हे नेते काहीही विधायक कृती न करता , विकासाभिमुख कार्य धीम्या गतीने करत प्रक्षोभक , दर्जाहीन अशी वक्तव्ये करून कार्यकर्त्यांच्या पुढे आपण किती थेट बोलणारे आहोत असे दाखवण्याचा प्रयत्न करीत असतात. सध्या कोरोनाचे भीषण संकट आहे. या संकटात खरे तर शत्रूला सुद्धा कोरोना होऊ नये अशी सर्वांची मानसिकता झाली आहे तेंव्हा एखादा कोरोना बाधित व्हावा असे चिंतणा-या व्यक्तीची मानसिकता किती भयंकर असेल याची कल्पना येते. तसे पाहिले तर या कोरोना विषाणूच्या संकटाच्या काळात सर्वच पक्षांनी एकत्र येऊन जनतेला धीर देणे आवश्यक आहे , जनतेसाठी त्यांच्या सुविधेसाठी झटणे आवश्यक आहे. ते राहिले बाजूला आणि हे आपआपसातच लढत आहेत. जनता आधीच त्रस्त झाली आहे , व्यापा-यांची दुकाने बंद असतात , उद्योगधंदे ठप्प आहेत , अनेकांचा रोजगार गेला आहे , गरीबांवर उपासमारीची वेळ आहे. गत एक वर्षापासून जनता घरीच असल्याने मानसिक स्थिती सुद्धा ढासळत चालली आहे. या सर्वांकडे लक्ष देण्याऐवजी नेत्यांना मात्र आपसात लढणे सुचत आहे. तसेच हे दुस-या पक्षाच्या जेष्ठ नेत्याला कोरोना बाधित करण्याच्या संधीच्या प्रतीक्षेत आहे. या कठीण काळात अनेक संस्था , NGO हे जनतेच्या मदतीला धाऊन गेले आहेत. नेते मात्र जनतेच्या मदतीला धाऊन जात असल्याचे अभावानेच दिसते आहे. जनतेला बेड मिळत नाही , ऑक्सिजनचा तुटवडा आहे , रेमडीसीवीर सारख्या कोरोनांच्या औषधांचा तुटवडा आहे , काळाबाजार होत आहे , रुग्णांची व त्यांच्या रुग्णाच्या आप्तांची काय अवस्था आहे हे तेच जाणतात. या अशा परिस्थितीत खरे तर जाणत्या नेत्यांना नसेल काही मदत जमत तर निदान जनतेला धीर वाटेल अशी कृती करणे , अशी वक्तव्ये करणे अपेक्षित आहे परंतू यांचे सर्व लक्ष मात्र या भीषण परिस्थितीतूनही राजकारण कसे करता येईल याकडे लागलेले आहे. अनेक नेते थोर पुरुष , संत यांचे दाखले भाषणप्रसंगी देत असतात, त्यांच्या नावांनी भवने उभारत असतात. “शब्द बराबर धन नही” म्हणणारे संत कबीर , “आम्हा घरी धन शब्दांचीच रत्ने” असे म्हणणारे संत शिरोमणी तुकाराम महाराज यांनी जी चांगले बोलण्याची, चांगले शब्द वापरण्याची शिकवण दिली आहे ती मात्र हे नेते अंगिकारत नाही. या कोरोना आपत्तीच्या काळात नेत्यांनी एकत्र येऊन कोरोना विरुद्धच्या लढाईत अग्रेसर होणे गरजेचे आहे , जनतेला आधार देण्याची गरज आहे ते न करता निव्वळ “उचलली जीभ अन लावली टाळूला “ याप्रकारची वक्तव्ये देशभरातून नेते करतांना दिसत आहे. संत गाडगेबाबांनी “भुकेलेल्याला अन्न द्या” अशी जी शिकवण महाराष्ट्रवासियांना दिली आहे त्या शिकवणीला स्मरून , ही अशी वक्तव्ये टाळून एखादा कोरोना बाधित होईल असे काही त्याच्या तोंडात भरण्यापेक्षा या कोरोना विषाणू महामारीच्या कठीण समयी जे दुर्बल आहेत, गरीबीने त्रस्त आहेत अशांच्या तोंडात घास भरा. त्याने तुम्हाला जनतेचा आशीर्वाद तर मिळेलच शिवाय ज्या लोकप्रियतेसाठी तुम्ही प्रयत्नशील असता तशी लोकप्रियता सुद्धा तुम्हाला प्राप्त होईल.