Article about abusing to burocrats and politicians by allegater's leader.

बाष्कळ पणे बोलू नये, तोंडी शिवी असू नये |

शीर्षकातील समर्थांच्या श्लोकातल्या ओळी तर सर्वांसाठीच अनुकरणीय आहेत परंतू या ओळींचे अनुसरण हे सांप्रतकालिन नेत्यांनी, आंदोलकांच्या नेत्यांनी सर्वप्रथम करावे असे वाटते.

भारत देश व देशातल्या विविध राज्यात आजकाल शेकडो आंदोलने होत आहेत. अनेक नागरिक त्यांना हव्या असलेल्या तथाकथित हक्कांसाठी रस्त्यावर उतरतात, सार्वजनिक संपत्तीची सुद्धा हानी करतात व वरतून सरकारने नोंदवलेले गुन्हे मागे घेण्यास सुद्धा भाग पाडतात असे चित्र गेल्या काही वर्षात देशांमध्ये दिसत आहे. नागरिकांच्या न्याय्य हक्कांसाठी आंदोलन करणे हे योग्यच आहे परंतु अशा हक्कांची मागणी करतांना डोके ठिकाणावर असणे सुद्धा जरुरी असते, आपण काय बोलतो आहे याचे भान असणे जरुरी असते. कोणतेही सरकार असो त्या सरकारला आंदोलकांच्या मागण्या पूर्ण करताना इतरही जनतेचे हित ध्यानात ठेवणे सुद्धा तितकेच आवश्यक असते. त्यामुळे आंदोलकांनी आपलाच तेवढा हेका पूर्ण झाला पाहिजे असा बालहट्ट ठेवणे योग्य नाही. आजकाल तर या आंदोलकांवर सुद्धा म्हणावा तितका विश्वास ठेवता येत नाही कारण की यांना कुणीतरी राजकारण्यांनीच आंदोलन करण्यास उद्युक्त केले असते. यांना जनतेच्या, समाजाच्या हिताशी काहीही घेणे-देणे नसते. हल्लीच्या आंदोलकांना कुणीतरी प्रायोजित केलेले असते. तसे अनेक वेळा उघडकीस सुद्धा आले आहे. गत काळात झालेल्या शेतकरी आंदोलनास  विदेशातून टुल-किट आली होती हे सर्वांनीच पाहिले आहे. आंदोलन करणे हे योग्य असले तरी आंदोलन व त्यांच्या नेत्यांनी कोणतेही भाष्य करतांना सुयोग्य शब्दप्रयोग केले पाहिजे. आंदोलकांचे काही नेते तर कधी अधिकाऱ्यांना शिवीगाळ करतात तर कधी थेट मंत्र्यांना सुद्धा शिवीगाळ करतात. मोठ्या-मोठ्या थोर पुरुषांच्या पुतळ्यासमोर आंदोलन करताना यांची अर्वाच्य भाषा पाहून समाजातील सर्वच सुज्ञांना मोठे आश्चर्य वाटते. आंदोलनाच्या स्टेजवरून थोर पुरुषांच्या पुतळ्यासमोर आई-बहिणी वरून शिव्या देतांना यांना मोठे गाजवल्यासारखे वाटते, अशा नेत्यांना आपण अधिकारी, मंत्री यांना शिव्या देतो म्हणजे आपण किती बेधडक, धडाकेबाज आहोत असे त्यांच्या समर्थकांना दर्शवायचे असते. परंतु अशा तथाकथित नेत्यांना नेते म्हणून अल्पकाळच मान्यता मिळत असते. असे लोक कोणत्याही समाजाचे दीर्घकाळ नेतृत्व करू शकत नाही. भविष्यात असे नेते कुणाच्या खिजगणतीतही राहत नाही. यांना लोकमान्यता सुद्धा मिळत नाही, लोक यांना ओळखून घेतात. शिवाजी महाराजांच्या महाराष्ट्रात त्यांचे अनुयायी म्हणवून घेणारे आंदोलनकर्ते कुणाची आई-बहिणी काढतात हे कितपत योग्य आहे ? याप्रसंगी गौतम बुद्धांची एक गोष्ट आठवते गौतम बुद्ध एकदा परिभ्रमण करीत असताना त्यांना एक व्यक्ती खूप शिव्या देतो शिव्यांची लाखोली वाहतो परंतु गौतम बुद्ध मात्र त्याला काहीच प्रत्युत्तर देत नाही कुणीतरी गौतम बुद्धांना विचारते की तुम्ही त्याला काही बोलत का नाही? तर गौतम बुद्ध म्हणतात की त्याच्या जवळ जे होते ते मला दिले आता त्याला देण्यासारखे माझ्याजवळ काही नाही म्हणून त्याने मला जे  दिले ते सर्व मी त्याला परत करतो. या कथेचे स्मरण आज या लेखाच्या निमित्ताने झाले. हा देश, हे महाराष्ट्र राज्य सुसंस्कृत देश आणि राज्य म्हणवले जाते, या देशातील जनता, आंदोलक, नेते विशेषतः नेतृत्व करणारे सर्वजण यांनी आपल्या जिभेवर लगाम ठेवणे अत्यंत आवश्यक असते. अन्यथा नेत्यांचेच अनुकरण तरुण वर्ग व समाज करत असतो. शिवीगाळ, असभ्य भाषा वापणारे नेते जर समाजात असतील तर भविष्यातील समाज सुद्धा तसाच होऊ शकतो, असे नेते असलेला समाज सुद्धा चुकीच्या दिशेने जाऊ शकतो. आपल्या देशात इंग्रजांच्या काळात सुद्धा अनेक आंदोलने झाली परंतु इंग्रज परकीय असूनही त्यांना तत्कालीन भारतीय आंदोलनकर्त्यांनी शिव्या दिल्याचे मात्र कधीही ऐकीवात किंवा वाचनात नाही. या लेखाचा हाच उद्देश आहे की तुम्ही खुशाल मागण्या करा, आंदोलने करा परंतु सार्वजनिक ठिकाणाहून थोर पुरुषांच्या पुतळ्यासमोरून शिवीगाळ करताना,  आई-बहिणी वरून शिवीगाळ करतांना दहा वेळा विचार करा. एकदा शिव्या दिल्यानंतर मग कितीही वेळा दिलगिरी व्यक्त केली तरी मग नंतर काही उपयोग होत नाही. कारण की धनुष्यातून सुटलेला बाण जसा वापस घेता येत नाही तसा तोंडातून निघालेला शब्दही वापस घेता येत नाही. आंदोलने करा, मागण्या करा परंतु शिव्या देऊन नव्हे तर सुयोग्य शब्दात व सुज्ञतापूर्वक आपले मत मांडा आपल्या मागण्या करा. आपले राज्य हे संतांचे राज्य आहे, मोठी संत परंपरा या महाराष्ट्राला लाभली आहे , जातपात विरोधी कार्य या संतांनी केले आहे. नाथ महाराजांनी आपल्या घरी श्राद्ध घातले तेंव्हा तत्कालीन काळात अस्पृश्य असलेल्या लोकांना पंक्तीला बसवले होते. तेंव्हा जातीवाचक शिव्या आपल्या तोंडावाटे निघू नये. रामदास स्वामींनी सुद्धा म्हटले आहे

बाष्कळ पणे बोलू नये, तोंडी शिवी असू नये |

समर्थांच्या श्लोकातील वरील ओळी तर सर्वांसाठीच अनुकरणीय आहेत परंतू या ओळींचे अनुसरण हे सांप्रतकालिन नेत्यांनी, आंदोलकांच्या नेत्यांनी सर्वप्रथम करावे असे वाटते म्हणून हा लेखन प्रपंच.

RIP Ameen Sayani

पायदान नंबर एकचा उद्घोषक

अमीन सयानी आज इहलोक सोडून गेले आहेत. स्वर्गामध्ये कोणती उद्घोषकांची मालिका असेल तर त्या मालिकेतल्या पायदान क्रमांक एक वर ईश्वराने अमीन सयानी यांनाच बसवले असेल.

एक काळ असा होता की, बुधवारी रात्री आठ वाजता श्रोतावर्ग रेडिओला कान लावून बसलेला असे, आपल्या प्रिय उद्घोषकाच्या "बहनो, भाईयो बिनाका गीतमाला मे आपका स्वागत है"  हा आवाज ऐकण्यासाठी. या कार्यक्रमाचे लोक इतके चाहते होते की बिनाका गीतमाला मधील विविध पायदानांवरील गीते ऐकण्यासोबतच त्यांना अमीन सयानी या उद्घोषकाचा आवाज सुद्धा ऐकायचा असे. अमीन सयानीचा आवाज 50- 60 च्या दशकापासून रेडिओवर घरोघरी ऐकला जात होता. घरोघरी अमीन सयानीचे फॅन झाले होते. रेडिओ म्हटला की अमीन सयानी. जणू काही रेडिओला पर्यायी शब्दच ! असे अमीन सयानीचे नांव झाले होते. मला आठवते 80 च्या दशकामध्ये बिनाका गीतमाला मी सर्वप्रथम रेडिओवर ऐकला होता. अमीन सयानी हे नांव मला तेंव्हा परिचित झाले. मग त्यांचे कित्येक कार्यक्रम मी ऐकले होते. बिनाकाचा सिबाका गीतमाला असे झालेले नामकरण सुद्धा मला स्मरते. मला आठवते आमच्या लहानपणी सुद्धा टीव्हीचा विशेष सुळसुळाट झालेला नव्हता प्रत्येकाच्या घरी रेडिओ मोठ्या प्रमाणावर ऐकला जायचा. रामानंद सागर यांचे रामायण जेव्हा 80 च्या दशकात दूरदर्शनवर झळकले होते तेंव्हा ही रामायण मालिका दर रविवारी लोक आवर्जून पाहत असत आणि रस्त्यावर संचारबंदी सदृश स्थिती दिसत असे. अगदी त्याचप्रमाणे 50 ते 80 पर्यंतच्या दशकात रात्री आठ म्हटले की रसिक श्रोतावर्ग हा आवर्जून बिनाका गीतमाला ऐकत असे. त्यातही रेडिओची खासियत अशी की श्रोतावर्ग हा कार्यक्रम घरी, दुकानात, रस्त्याने, चालता, फिरतांना, प्रवासात ऐकू शकत असे. फक्त सिनेगीत ऐकायला मिळावीत म्हणून लोक हा कार्यक्रम ऐकत नसत तर अमीन सयानी यांचे जादूई, ईश्वर आशीर्वाद प्राप्त असे स्वर त्यात असल्यामुळे त्या कार्यक्रमाला मोठी लोकप्रियता लाभली होती. अमीन  सयानी जेव्हा रेडिओ उद्घोषित झाले त्यानंतर अल्पावधीतच त्यांनी विविध कार्यक्रमांद्वारे लोकप्रियता प्राप्त केली. विविध भारती,  सिलोन आदी रेडिओ केंद्रांवर त्यांचे कार्यक्रम सादर होत असत. अनेक प्रत्यक्ष कार्यक्रम त्यांनी सादर केले आहेत. आपल्या अनोख्या अशा आवाजात ते सादरीकरण करीत असत. उद्घोषणा देतांना वाक्यानुसार चढ-उतार, आवाजाचा कमी जास्तपणा यामध्ये ते लिलया बदल  करीत असत. "पायदान नंबर एक का गीत" असे त्यांचे शब्द ऐकल्यावर खरोखरच ते गीत एक नंबरचेच आहे याची श्रोत्याला खात्री पटत असे. पायदन हा शब्द गीताला वापरणे हे तेंव्हा बालपणी काही लक्षात आले नाही परंतु आता लेख लिहितांना यावर बराच विचार केला कारण अनेक बातम्या व लेख यात पादान असे लिहिलेले वाचनात आले होते. मराठीत पायदान हा शब्द आपण वेगळ्या अर्थाने वापरतो म्हणून मग माझे मित्र डॉ खान व माझा रेडिओ उद्घोषक राहिलेला विद्यार्थी या दोघांची मदत घेतली. या दोघांनीही पायदान हा शब्द, गीत कोणत्या पायरीवर आहे या अर्थाने अमीन सयानी वापरत असत असे खात्रीने सांगितले. पायदान शब्दाची खात्री झाल्यावर पुढील लिखाण हाती घेतले. अमीन सयानी यांचा स्वर थोडा अनुनासिक असला तरी त्या स्वराने श्रोत्यांवरती जादू केली होती. असे म्हणतात अमिताभ बच्चनला सुद्धा त्यांनी अपॉइंटमेंट दिली नव्हती. आता काही वर्षांपूर्वी  सयानी यांची चित्रे माध्यमांवर प्रसारित झालेली आठवते. अमीन सयानी यांनी रेकॉर्ड ब्रेक अशी कारकीर्द केलेली आहे. त्यांच्या नावाने विविध रेकॉर्ड्स आहेत. लिमका बुक ऑफ रेकॉर्डमध्ये सुद्धा त्यांचे नाव नोंदले गेलेले आहे. चित्रपटसृष्टीतील अनेक तारे-तारका, गायक हे सुद्धा अमीन सयानी यांचे चाहते होते. ज्याप्रमाणे लता मंगेशकर या गायन क्षेत्रातील सम्राज्ञी आहेत तसेच अमीन सयानी सुद्धा रेडिओ उद्घोषकांमध्ये सम्राटच म्हणावे लागतील. आज विविध रेडिओ बँड उपलब्ध आहेत, एफ. एम. चॅनल उपलब्ध आहेत परंतु श्रोत्यांना आकर्षून घेईल असा रेडिओ जॉकी चा आवाज मात्र अभावानेच दिसतो. अमीन सयानी काल अचानक वयाच्या 91 व्या वर्षी आपल्यातून श्रोत्यांच्या मनाला चटका लावून गेले. कालपासून समाज माध्यमांवर त्यांच्याबद्दल बरेचसे लिखाण होत आहे, त्यांची चित्रे प्रसारित होत आहेत , त्यांना श्रद्धांजली अर्पण करीत आहेत यावरून जनतेचे त्यांच्यावर किती प्रेम होते हे दिसून येते. अमीन सयानी आज इहलोक सोडून गेले आहेत. स्वर्गामध्ये कोणती उद्घोषकांची मालिका असेल तर त्या मालिकेतल्या पायदान क्रमांक एक वर ईश्वराने अमीन सयानी यांनाच बसवले असेल. अमीन सयानी यांना ही शब्दरुपी श्रद्धांजली व विनम्र अभिवादन.

Article about Maharashtra state condition and gundaisam

महाराष्ट्र कुठे चालला आहे ?

गत काही काळापासून महाराष्ट्रात निव्वळ सत्तेचे डावपेच सुरू आहेत आणि महाराष्ट्राचा कारभार मात्र भगवंताच्याच हवाले केल्या गेलेला दिसतोय.

गतकाळात कुठे नेऊन ठेवलाय महाराष्ट्र माझा? हे वाक्य खूप गाजले होते. आता सुद्धा महाराष्ट्राची काय गती होते आहे?, महाराष्ट्र कुठे चालला आहे ? याचा विचार जनतेला पडत आहे. जनतेला हा प्रश्न पडावा अशा घटनाच मागील आठवड्यात घडल्या. कुठे गुंडलोक राजकारण्यांना भेटत आहेत , त्यांच्यासोबत फोटो काढत आहेत तर कुठे चक्क पोलीस ठाण्यामध्ये गोळीबार होतो आहे. जशा घटना पूर्वी उत्तरेकडच्या राज्यात घडायच्या तशा घटना आता सुसंस्कृत म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या महाराष्ट्रात घडत आहेत. भर रस्त्यामध्ये टोळी युद्ध होत आहे, गुंड एकमेकांना मारत आहेत. चोरांचा सुद्धा सुळसुळाट झाला आहे. कालचीच गोष्ट घ्या ना !  काल मुंबई रेल्वे स्थानकावर नवीन उभारलेल्या शौचालयांमधील तसेच रनिंग रूम मधील चांगले, उच्च कोटीचे नळ चोरीला गेले. या सर्व नळांची किंमत जवळपास सव्वा लाखापेक्षाही अधिक आहे. जनतेच्या सोयीसाठी उभारलेल्या या रनिंग रूम व शौचालय मधील नळांची चोरी कशी काय होऊ शकते ? रेल्वे सुरक्षा बल किंवा संबंधित यंत्रणेचे त्याकडे लक्ष आहे की नाही ? चोरांना कायद्याचा काहीच धाक नाही आहे का ? गुंडांना सुद्धा कायद्याचा काहीच धाक नाही का ? असे प्रश्न जनतेच्या मनात निर्माण होत आहेत. परवा नागपूर येथे सुद्धा दुचाकी चोर पकडल्या गेला. या चोराने 111 दुचाक्या एकट्याने चोरल्या, त्यातील काही वरुड येथे सापडल्या आहेत. वरील तसेच इतरही अनेक घटना घडत आहेत की जनता संभ्रमात पडली आहे. या सर्व गोष्टींकडे शासनाने लक्ष द्यायलाच हवे ते त्यांचे कामच आहे. गुन्हेगारांच्या मनात कायदयाचा धाक निर्माण झाला पाहिजे. शासनकर्त्यांनी तसेच शासन चालवणे अपेक्षित आहे त्याकरता त्यांना जनतेने निवडून दिलेले असते याचे भान शासनकर्त्यांना असावेच लागते. गत काही काळापासून महाराष्ट्रात निव्वळ सत्तेचे डावपेच सुरू आहे आणि महाराष्ट्राचा कारभार मात्र भगवंताच्याच हवाले केल्या गेलेला दिसतोय. युतीमध्ये बिघाड झाला त्यात अनेक दिवस खर्ची पडले, नंतर आमदारांच्या अपात्रतेमध्ये भरपूर वेळ खर्ची गेला. खोके सरकार, पूतण्याने काकांना सोडणे यामध्ये पण भरपूर वेळ गेला व या काळात महाराष्ट्राचे जनतेचे, शिक्षकांचे, कर्मचाऱ्यांचे तसेच इतरही अनेक प्रश्न प्रलंबित राहिले याला जबाबदार कोण ? असा प्रश्न पडला आहे. गुंडासह सापडलेल्या फोटोमुळे व गतकाळात घडलेल्या अनेक दुष्कृत्यांमुळे "डॅमेज कंट्रोल" म्हणून काल पोलिसांना गुंडांची परेड घ्यावी लागली. या परेडमुळे सुद्धा काही फायदा होईल की नाही देव जाणे परंतु खलनिग्रहणाय या शब्दानुसार ते खलांचे निग्रहण खरेच कधी होईल की नाही ? ही सर्व गुंडमंडळी राजकारण्यांच्या इतकी संपर्कात कशी काय येते ? यांचे आणि त्यांचे काय लागेबंधे आहेत? मंत्रालयात रील बनवणे,  नेत्यांच्या मांडीला मांडी लावून बसणे हे कशाचे द्योतक आहे ? ज्या शिवरायांचे नाव हे राजकारणी लोक नेहमी घेत असतात पण महाराजांनी तर गुंड प्रवृत्तीच्या लोकांचा बीमोड केला होता. सरकारला उपरोक्त सर्व बाबींचा विचार अतिजलद करणे अत्यावश्यक आहे. जनतेसमोर सर्व बाबी स्पष्टपणे आल्या पाहिजे. महाराष्ट्रासारख्या सुसंस्कृत राज्यात या प्रकारे गुंडाराज प्रत्यक्ष दिसत असल्याने जनतेच्या मनात मोठा संभ्रम , अनेक प्रश्न आणि खंत निर्माण झालेली आहे. नेत्यांची भाषा सुद्धा अत्यंत खालच्या दर्जाची झालेली आहे. जरांगे हे अल्पावधीत लोकप्रिय झालेले नेते ज्येष्ठ नेत्यांना अरे कारे करतात हे योग्य आहे का? जनता जेव्हा लोकप्रतिनिधींना निवडून देते तेव्हा त्या लोकप्रतिनिधीने आदर्श राज्य कारभार करावा असे अपेक्षित असते. त्या  लोकप्रतिनिधींची प्रतिमा सुद्धा चांगली असावी असे त्यांना वाटत असते. त्यामुळे समस्त लोकप्रतिनिधींनी याबाबत आत्मचिंतन करावे आणि गुंडांची संगत सोडून महाराष्ट्र राज्य कसे विकासाभिमुख बनेल, प्रगतिशील बनेल, देशात सर्वश्रेष्ठ ठरेल, येथील शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या कशा थांबतील ? , येथील मराठी शाळांचा प्रश्न कसा सुटेल ? या सर्व बाबींचा तसेच महाराष्ट्रातील इतरही अनेक प्रश्नांचा सखोल विचार करणे हेच जनतेला अपेक्षित आहे. महाराष्ट्र राज्याकडे समस्त देश हा आशेने पाहत असतो तेव्हा कवींनी वर्णन केल्याप्रमाणे 

"बहु असो सुंदर संपन्न की महान,

प्रिय आमुचा एक महाराष्ट्र देश हा 

असाच तो नेहमी संपन्न व महान राहिला पाहिजे यासाठी लोकप्रतिनिधींनी विचार करायला हवा.

Article about actor Ashok Saraf

सम्राट अशोक

अशोक सराफ हा अभिनेता इतका जवळचा वाटतो, इतका घरगुती वाटतो, त्याच्या पडद्यावरच्या सहज शैलीने तो आपला जुना परिचित किंवा स्नेही असाच वाटत आलेला आहे आणि म्हणून अशोक आज वयाच्या सत्तरीत असला तरी त्याचा उल्लेख हा आपण सर्व नेहमी एकेरीतच करत आलेलो आहोत.

अशोक सराफ यांना काल महाराष्ट्र भूषण पुरस्कार जाहीर झाला. तमाम महाराष्ट्रवासियांना आनंद झाला अशी ही घोषणा होती. किशोर वयात असतांना अशोक सराफ हे नांव माहीत झाले. अशोक सराफ म्हणजे विनोदी भूमिका अत्यंत सुरेख पद्धतीने साकारणारा अभिनेता. केवळ विनोदीच नव्हे तर विविधरंगी भूमिका अशोकने वठवल्या आहेत. स्टेट बँकेत नोकरी , नंतर नाटक व पुढे सिनेमा असा त्याचा अभिनयाचा प्रवास आहे. शेवटी त्याचा असा हा शब्द वापरून एकेरी उल्लेख करणे भागच पडले. कारण अशोक सराफ हा अभिनेता इतका जवळचा, घरगुती सदस्या सारखा व त्याच्या पडद्यावरच्या सहज शैलीने आपला जुना परिचित किंवा स्नेही असाच वाटत आलेला आहे आणि म्हणून अशोक आज वयाच्या सत्तरीत असला तरी त्याचा उल्लेख हा आपण सर्व नेहमी एकेरीतच करत आलेलो आहोत. तर किशोर वयात असतांना अशोक सराफ हे नांव ज्ञात झाले त्याचा सर्वात प्रथम पाहिलेला सिनेमा कोणता याचे काही आता स्मरण नाही पण घरीच दूरदर्शनवर  रंजना या नटी सोबतच्या कुठल्यातरी सिनेमात किंवा गाण्यात त्याला पाहिले होते. त्याच्या मुद्राभिनयाने तेंव्हाच आकर्षित केले होते, लक्ष वेधून घेतले होते. पुढे 90 च्या दशकात त्याचे अशीही बनवाबनवी आणि धुमधडाका हे दोन चित्रपट पाहण्यात आले. तसे त्याचे इतरही अनेक चित्रपट पाहिले आहेत पण या चित्रपटातील त्याच्या भूमिका चिरस्मरणीय अशा आहेत. धुमधडाका हा जुन्या प्यार किये जा या सिनेमाची कॉपी होती. त्यात किशोरकुमारने जी भूमिका साकारली होती ती भूमिका धुमधडाका सिनेमात अशोक सराफने साकारली पण अशोक सराफने त्या भूमिकेत त्याचे स्वतःचे असे अनेक रंग, पैलू जोडले की ती भूमिका खूपच सुंदर झाली. अशीही बनवाबनवी मधला धनंजय माने तर आजही लोकांच्या लक्षात आहे. धनंजय बनलेला अशोक सराफ व तो काम करीत असलेल्या दुकानाची मालकीण अश्विनी भावे यांच्यातील प्रेम भावना दिग्दर्शकाने खूपच हळुवारपणे व गमतीने चित्रित केल्या आहे. अश्विनी भावेने सुद्धा खुप सुंदर अभिनय साकारला आहे. या दोघांचे पुढील काही प्रसंग जसे झुरळ, धनंजयचा मालकिणीने पकडून ठेवलेला हात, लिंबू कलरची साडी हे खुपच चांगले चित्रीत केले आहे. या प्रसंगात अशोक व  अश्र्विनीचा अभिनय लाजवाब. धनंजय मानेच्या छोट्या-छोट्या रील्स आजही फेसबुकवर इंस्टाग्रामवर प्रचंड लोकप्रिय ठरलेल्या आहेत. माझा पती करोडपती मधील सुप्रियाच्या  नकली कॅप्टन पतीची भूमिका तर अशोक सराफनी जबरदस्तच वठवली आहे. अशोक सराफने काही संवेदनशील अशा भूमिका सुद्धा साकारल्या. कळत-नकळत मधला लहान मुलांचा मामा त्याने खूपच सुरेख वठवला आहे. त्याची वजीर सिनेमातील भूमिका, मसन जोगीची भूमिका, हिंदी सिनेमांमध्ये त्यानी केलेल्या भूमिका या सर्व भूमिका रसिकांना खूप आवडल्या व त्यांच्या दीर्घकाळपर्यंत लक्षात राहतील अशाच आहे. आत्ता काही वर्षांपूर्वी सिंघम सिनेमामध्ये छोटीशी कॉन्स्टेबलची भूमिका त्याने उत्कृष्टरित्या वठवली. अशोक सराफचे वैशिष्ट्य म्हणजे अचूक टायमिंग साधत केलेली संवादफेक व त्यासोबतच त्याचा मुद्राभिनय. हिंदीतील जॉनी लिव्हर हा अभिनेता खरे तर अशोक सराफच्या खूप नंतर चित्रपटसृष्टी आलेला विनोदी अभिनेता आहे. त्याची पण स्वतःची अशी स्वतंत्र शैली आहे परंतु बरेच वेळा तो जेव्हा मुद्राभिनय करतो तेव्हा त्याच्यावर अशोक सराफची छाप जाणवते. अशोक सराफच्या अभिनय कारकीर्दीला काही विशिष्ट वर्षे पूर्ण झाल्यानंतर एका वाहिनीवर अशोक सराफच्या चित्रपटा संबंधीचा व त्याच्या कारकिर्दी संबंधीचा खूपच रंगतदार असा कार्यक्रम सादर झाला होता. त्या कार्यक्रमाचे शीर्षक मोठे समर्पक होते ते शीर्षक होते "सम्राट अशोक" आणि खरोखर अशोक सराफ हा अभिनयाचा  सम्राटच आहे. 90 च्या दशकात प्रदर्शित झालेल्या जवळपास सर्वच विनोदी चित्रपटात अशोक सराफ हा होताच. खरे तर त्याचे अनेक चित्रपट पाहण्यातच नाही आले. पांडू हवालदार सारखा त्याचा गाजलेला चित्रपट सुद्धा कधी पाहिला नाही गोष्ट धमाल नाम्याची व इतरही काही ग्रामीण पार्श्वभूमी असलेले त्याचे चित्रपट कधी पाहण्यात आले नाही. परंतु त्या चित्रपटातील त्याची गाणी मात्र पाहिली. गाण्यांवरती अभिनय व नृत्य करताना सुद्धा अशोक सराफने त्याची एक स्वतंत्र शैली दर्शकांना दाखवलेली आहे. विशेषतः त्याचे सर्वात लक्षात राहिलेले गाणे म्हणजे अश्विनी तू ये ना. किशोर कुमारने मराठीत गायलेले हे पहिलेच गाणे होते. या गाण्यामध्ये अशोक सराफने धमाल केलेली आहे तसेच इतरही गाण्यांमध्ये त्यानी धमाल उडवलेली आहे. एकूणच अशोक सराफ या अभिनेत्याने दर्शकांचे खूप मोठे मनोरंजन केलेले आहे, दर्शकांना त्यांच्या जीवनातील समस्या व दुःखे विसरायला लावलेली आहेत, त्यांच्या ओठांवर हास्य फुलवलेले आहे. सरकारने दर्शकांसाठी याची परतफेड अशोक सराफला महाराष्ट्र भूषण देऊन केलेली आहे हे खूपच अभिनंदनीय असे आहे. तमाम महाराष्ट्रवासियांना आनंदाची अनुभूती देणारी ही पुरस्काराची घोषणा आहे. अशोक सराफ यांचा सेंटीमेंटल नावाचा सिनेमा लवकरच झळकणार आहे. त्यात सुद्धा अशोक सराफ यांनी चांगलेच काम केले असेल यात शंका नाही. अशोक सराफ यांना दीर्घायुष्य लाभो व त्यांच्या अधिकाधिक भूमिका सिनेरसिकांना पाहायला मिळतो हीच ईश्वरचरणी प्रार्थना.