Singing Legend SP Balasubrahmanyam Passes Away. Article elaborate about him

“पदुमनीला” चा अस्त 

परवा एस.पी.च्या दु:खद निधनाची वार्ता रसिकांच्या मनाला चटका लावून गेली. तद्नंतर त्याने स्वत:च त्याच्या प्रकृतीत सुधारणा होत असल्याचा शेअर केलेला व्हिडीओ पाहून आणखीनच खेद वाटला. दक्षिण भारतातून एस.पी. बालसुब्रह्मण्यम    जेंव्हा हिंदी चित्रपटसृष्टीत दाखल झाला त्यावेळी आम्ही अगदीच शाळकरी होतो. परंतू त्या काळात एस.पी.चे “हे राजू , हे डॅडी “ हे बालगीत गाजले होते. बाल्यावस्थेत असल्याने बाप-लेकाचे ते बालगीत बाल मनाला भावून गेले होते. चित्रपटात राजूचे बाबा जितेंद्र या अभिनेत्यासाठी दिलेला तो मधुर आवाज कायमचा कानात बसला. तेंव्हा एस.पी चे नांव काही माहित नव्हते परंतू तो मधुर , प्रेमरस पूर्ण आवाज मात्र सहज ओळखू यायला लागला. पुढे किशोरवयात “तेरे मेरे बिचमे कैसा है ये बंधन” या गीतातील चित्रपटातील नायक कमल हसनला हिंदी येत नसल्याने “I dont know what you say“ या ओळी  व  एक दुजे के लिये मधील इतर गीते , “ये वक्त ना खो जाये“ , “ मौसम का तकाजा है” अशी प्रेमगीते ऐकल्यावर एस.पी.चा आवाज अधिकच भावला. सुरुवातीच्या काळात हिंदीत कमल हसन,

जितेंद्र यांच्यासाठी एस.पी.ने बरीच गीते गायली. दोघांनाही त्याचा आवाज चपखल बसला. मोहम्मद रफीच्या निधनानंतर रोमँटिक गाण्यासाठी एस.पी ला संगीतकार पसंती देवू लागले. एस.पी स्वत: रफीं चा प्रचंड चाहता होता. रफींप्रमाणेच तो उत्कृष्ट गायक व सज्जन व विनम्र होता. जितेंद्र श्रीदेवीच्या काळात मात्र एस.पी.ची गीते काही काळ कमी ऐकू आली. 1990 च्या दशकाच्या सुरुवातीला “मैने प्यार किया” चित्रपटातील गाण्यातून “दिल दिवाना” ही साद देऊन एस.पी.ने पुनश्च रसिकांची माने जिंकली. “मेरे रंगमे रंगनेवाली“ अशा गीतांनंतर “आया है राजा” असे म्हणत गायकांचा राजा असलेल्या एस.पी.ची घोडदौड पुन्हा सुरु झाली.“सुन बेलीया, शुक्रिया,मेहरबानी “ , “साथिया तुने क्या किया” , ए . आर. रहमानने संगीतबद्ध केलेली मधुर गीते अशी एकापेक्षा एक सरस गीते गाणा-या एस.पी.च्या नावावर हिंदी , तमिळ , मल्याळी व इतर  १६ भाषांत गीते गाण्याचे अनेक विक्रम नोंदवल्या गेले. काही चित्रपटात सुद्धा तो दिसला आहे. परंतू एखाद्या व्यक्तीच्या यशाचे मोजमाप हे काही निव्वळ आकडेवारीवर केले जाऊ नये तर ते त्याच्या सामाजिक जाणीव, त्याची वागणूक, त्याची कार्ये यावर सुद्धा केले गेले पाहिजे. एस.पी.या बाबतीत सुद्धा अग्रेसर होता. मनुष्य हा कितीही मोठा का होईना जमिनीशी जुळलेला असावा, अध्यात्माशी आपल्या धर्माप्रती व धार्मिक रितीरिवाज , परंपरा, संस्कृती , दानशूरता यांच्याप्रती आदर बाळगणारा, उगीचच आधुनिकता न दाखवणारा असावा. एस.पी. आपल्या हिंदू धर्माविषयी असाच जागरूक व  आदर बाळगणारा , धर्माच्या परंपरा पाळणारा होता. दाक्षिणात्य हे तसेही धर्मनिष्ठ व परंपरा पाळणारे, मातृभाषेवर प्रेम करणारे असल्याने ते संस्कार एस.पी. मध्ये रुजलेले होते. चांगले वाईट लोक सर्वच क्षेत्रात असतात परंतू चित्रपटसृष्टीत काय-काय होते आहे हे आपण पाहतच आहोत. अंमली पदार्थ विषय सध्या ऐरणीवर आहे. यापूर्वीही  #MeToo सारखे विषय चर्चिल्या गेले आहेत. परंतू असे असले तरी अनेक चांगले सामजिक भान असलेले कलावंत सुद्धा याच चित्रपटसृष्टीने दिले आहेत. एस.पी.त्यातलाच एक होता. एस.पी.च्या निधनानंतर त्याने पूर्वीच केलेल्या कार्याबाबतचे एक वृत्त झळकले. आपले नेल्लोर येथील वडिलोपार्जीत घर कांची मठाला वेद पाठशाळेसाठी त्याने दान केले. नवीन पिढीला हे शिकण्यासारखे आहे. गायन क्षेत्रात अनेक विक्रम प्रस्थापित करणारा , पद्मश्री , पद्मविभूषण पुरस्कारप्राप्त, अनेक कलावंतांना एस.पी.ने आपल्या आवाजाच्या जोरावर यशाच्या शिखरावर पोहचवले यात शिकार करणा-या , मद्यपान करून आपल्या गाडीखाली पदपथावरील गरीबांना चिरडणा-या बाष्कळ विनोद व सुमार अभिनय असलेल्या अभिनेत्याचा सुद्धा समावेश आहे.नुकतेच एस.पी. ने रजनीकांतसाठी एक गीत गायले होते , आपली प्रकृती चांगली असल्याचा व्हिडिओ प्रसारित केला होता आणि अचानक तो गेला. त्याच्या मधुर गीतांनी त्याने करोडो रसिकांना मंत्रमुग्ध केले म्हणूनच त्याला “पदुमनीला” अर्थात गाणी गुणगुणणारा चंद्र अशी उपाधी त्याला लोकांनी प्रेमाने दिली  होती. हा गाणी गुणगुणणारा चंद्र आता लयाला गेला आहे परंतू आपल्या गाण्यांनी हा चंद्र रसिकांच्या मनात मात्र पौर्णिमेच्या चंद्राप्रमाणे कायम प्रकाशमान राहील.

Article about current situation of education in Maharashtra

ऑनलाईन शिक्षण कितपत परीणामकारक ?

#Chinisevirus कोरोना जगात पसरला. मार्च

2020 पासून शाळा , महाविद्यालये बंद आहेत.

 शालेय  ,  महाविद्यालयीन परीक्षा , वैद्यकीय व अभियांत्रीकी प्रवेश परीक्षा  या सर्व विषयांवरून वादंग निर्माण झाले. काही मुद्दे सुटले काहींवर   अद्याप 

मतभेद आहेत. विद्यार्थ्यांचे शिक्षण  सुरु 

राहावे यासाठी ऑनलाईन शिक्षण हा तोडगा काढण्यात आला. अनेक पालकांनी यासाठी नवीन स्मार्टफोन घेतले यात ग्रामिण भागातील आर्थिक परिस्थिती ठीक नसलेल्या पालकांचा सुद्धा समावेश आहे. विद्यार्थी शाळेत येतच नसल्याने त्यांचे शुल्क कसे वसूल होणार ? याची चिंता खाजगी विनाअनुदानीत इंग्रजी शाळेच्या संस्थाचालकांना लागली. मग या शाळांनी त्यांच्या निर्णयानुसार दिवसातील दीड - दोन  तास ऑनलाईन शिक्षण असा पर्याय  शोधून काढला. तद्नंतर विद्यार्थ्यांना शिक्षण शुल्क मागणी सुरु केली. या शाळा स्वयंअर्थसहाय्यित असल्याने त्यांची मागणी अगदीच चुकीची आहे असेही म्हणता येणार नाही. त्या शाळांना सुद्धा त्यांचे खर्च लागू आहेतच. काही शाळांनी शिक्षकांच्या वेतनाला  कात्री लावली आहे. जे शिक्षक कोरोनापुर्वी शाळेसाठी झटतात , शाळेच्या वेळेपेक्षा जास्त कार्य करतात आता त्यांच्या या कार्याला साफ विसरून कोरोना सारख्या संकटाच्या काळात त्यांना कमी वेतनावर भागवावे लागत आहे. अनेक शिक्षक असे आहेत की जे केवळ वेतनावर निर्भर असतात. अशा कितीतरी समस्या निर्माण झाल्या आहेत. कित्येक अनुदानित शाळा ग्रामीण भागात आहेत तिथे नेटवर्कच मिळत नाही. यासाठी  एक ग्रामिण भागातील अभ्यासू मुलगी वैद्यकीय परीक्षेचा अभ्यास करण्यासाठी म्हणून डोंगरावर झोपडी बांधून त्यात अभ्यास करण्यासाठी जाते असे वृत्त प्रकाशित झाले होते. ग्रामीण भागातील अनेक मुलांकडे स्मार्टफोन नाहीत, त्यांच्या शिक्षणाची काय स्थिती आहे ? याचा आढावा शिक्षण खाते घेत आहे की नाही ? अशा विद्यार्थ्यांना नसेल ऑनलाईन शिक्षण तर त्यांना #Basicphone वर गृहपाठ पाठवता येतो , तो पाठवला जात आहे की नाही ? ऑनलाईन शिक्षणाच्या वर्गात सर्व मुले हजर असतात किती नाही ? त्यांची नोंद करून त्याची तपासणी होणार आहे किंवा नाही ? अनेक अनुदानित शाळांनी अद्याप ऑनलाईन शिक्षण अजूनही सुरूच केले नाही. ज्या शाळांचे सुरूच  ऑनलाईन शिक्षण सुरु आहे त्यात अनेक अडथळे येतच आहेत, नेटवर्क अडचण,  काही व्रात्य विद्यार्थी गडबड  करतात, त्यांच्या गडबडीमुळे  शैक्षणिक #Whatsapp गृप मधील शिक्षक , पालकांत गैरसमज होऊन त्याचा उहापोह होत राहतो. अनेक विद्यार्थी गैरहजर असतात , मोबाईल मुळे भावंडात भांडणे होत आहेत. काही आत्महत्या सुद्धा झाल्या आहेत. आपण ज्या ग्रामिण भागातील मुलांवर विशेष लक्ष देण्याचा प्रयत्न करतो त्यांना तर ऑनलाईन शिक्षण पद्धतीचा उपयोगच होत नाही , विद्यार्थ्यांचे लेखन कमी झाले आहे. पालकांना विद्यार्थ्यांजवळ पूर्णवेळ बसणे शक्य नसते त्यामुळे विद्यार्थी ऑनलाईन शिक्षण करतो की इतर अॅप सुरु करतो  याकडे नीट लक्ष देता येत नाही, नवीन सरकार आल्यापासून सतत विद्युत पुरवठा खंडीत होत असतो त्यामुळे मोबाईल पुर्णपणे चार्ज करता येत नाही. आपला पाल्य मोबाईल सतत वापरतांना दिसतो त्यामुळे जरी तो त्याचे शैक्षणिक कार्य करीत असला तरी पालकांना तो इतर काही बघत आहे का असा संशय मनी वृथा दाटतो. किंवा तसे घडत असण्याची शक्यता सुद्धा असते. प्रत्यक्ष संभाषण हे फोन वरील संभाषण किंवा मेसेजेस यांपेक्षा नेहमीच सरस व आकलनक्षम असते. तसेच शिक्षणाचे आहे. प्रत्यक्ष शिक्षण हेच सर्वोत्तम असल्याचे पाश्चात्य शिक्षण तज्ञांनी सुद्धा म्हटले आहे. अभ्यास करतांना जी एकाग्रता असावी लागती ती ऑनलाईन शिक्षणात साध्य होत नाही,  या प्रकारे शिक्षण घेतांना इतर अॅप , नोटीफिकेशन्स हे विद्यार्थ्याचे चित्त विचलित करीत असतात. आता कोरोनामुळे हे शिक्षण जरी ऑनलाईन पद्धतीने होत असले तरी ते परिणामकारक आहे का ? हे तपासणे अत्यावश्यक आहे. शिक्षण क्षेत्रात कार्य करीत असल्याने शिक्षण पद्धती जवळून पाहत आहे. अनेक शिक्षकांना सुद्धा याबाबत विचारणा केली असता ते सुद्धा या ऑनलाईन शिक्षणाबाबत नाखुश आहेत. ही परिस्थिती जरी कोरोना आपत्ती मुळे निर्माण झाली असली तरी. सरकारने वरील सर्व बाबींवर विशेष तज्ञांची समिती बसवून ऑनलाईन शिक्षण कितपत परीणामकारक आहे हे तपासावे व कोरोनात्तर काळात ऑनलाईन शिक्षण मुळे शिक्षणाचा झालेला खेळ खंडोबा कसा भरून काढता येईल याचे सुद्धा नियोजन आताच करून ठेवणे जरुरी आहे.

Article about increasing number of patient of Covid-19 in unlock phase

आमची सध्याची प्राथमिकता  

"शुभंकरोती कल्याणम आरोग्यम धनसंपदा“ , बालपणी दररोज संध्याकाळी आम्ही सर्व भावंड ही प्रार्थना म्हणत असू. संध्याकाळ झाली की आजी-आजोबा प्रार्थना म्हणण्यास सांगत असत. दिव्यापुढे म्हणावयाच्या या प्रार्थनेमुळे आरोग्य हेच आपले खरे धन आहे. हे संस्कार रुजण्यास मदत झाली. आज कोरोनाच्या काळात आपल्या सर्वांनाच आपल्या व आपल्या कुटुंबियांच्या आरोग्याकडे लक्ष देण्यास “First Priority” देणे अत्यंत गरजेचे आहे. 2019 च्या उत्तरार्धात चीन मधून अवघ्या विश्वात पसरलेल्या या #ChiniseVirus ने अक्षरश: धुमाकूळ घातला आहे. भारतात मार्च महिन्यात #Lockdown सुरु झाले त्या काळात भारताची कोरोनाशी लढण्याची तयारी नसल्यामुळे अत्यंत कडक असे #Lockdown पार पडले. ते केले ते योग्यच केले नाहीतर आज भारतातील मृत्यूदर हा हमखास जास्तच असता. परंतू जसे जसे #UnLock सुरु झाले. जनसामान्य मोठ्या संख्येने घराबाहेर पडू लागले. ते सुद्धा काय करतील म्हणा ! घरात राहून- राहून आता  सर्वच जण या कोरोनाला अगदी कंटाळून गेले आहेत. मानसिक स्वास्थ्यावर परिणाम होतो आहे. नैराश्यातून आत्महत्या होत आहेत. #DomesticViolance च्या घटना वाढत आहेत. या सर्व परिस्थितीत सर्वानीच आपले शारीरिक व मानसिक आरोग्य सांभाळण्यास प्राथमिकता देऊन या कोरोना विषाणूचा सामना करायचा आहे. आता #Unlock सुरु असल्याने लोक बाहेर पडत आहेत. बसेस , खाजगी वाहने यात गर्दी दिसू लागली आहे. शारीरिक दुरतेचे निकष पाळतांना जनता दिसत नाही. लोक बाहेर गर्दी करून खातांना दिसत आहेत. यामुळेच आता कोरोना बाधितांची संख्या झपाट्याने वाढत आहे. दवाखान्यांमध्ये आता खाटा रिकाम्या नाहीत , खाजगी रुग्णालये भरली आहेत. आमदार अमोल मिटकरी यांच्या मित्राला सुद्धा रुग्णालयात जागा मिळाली नाही. शिवाय तेथील खर्च सर्वसामान्यांच्या अवाक्याबाहेरचा आहे. बुलडाणा जिल्ह्यात परवा एकाच दिवशी 218 कोरोना संशयित आढळून आले, खामगांवातील एकाच परिवारात दोन मृत्यू झाले. खामगांवच्याच एक पोलीस कर्मचा-याचा मृत्यू झाला. प्रशासनावर सुद्धा आता ताण आहे तेंव्हा विविध मागण्या , आंदोलने करणा-या संघटनांनी आपली आंदोलने , मागण्या यासाठी थोडी कळ सोसली पाहिजे. नाशिकला आमदार फरांदे एका सभेनंतर कोरोना चाचणीत positive आढळून आल्या. आता त्यांच्यामुळे तेेेथे उपस्थित अनेकांना  कोरोना बाधित होण्याची शक्यता बळावली आहे.या सर्व घटनांचा अबालवृद्धांनी विचार करून अत्यावश्यक काम असेल तरच घराबाहेर पडले पाहिजे. आपल्याला या संकटावर मात करण्यासाठी थोडा संयम , प्रतीक्षा करावी लागणार आहे या आजाराचे गांभिर्य आता या वाढत्या रुग्ण संख्येच्या काळात तरी ओळखणे जरुरी आहे.

“कोरोना संकटमे स्वयं अपने स्वास्थ्यकी तरफ ध्यान देना यही हमारी प्राथमिकता होनी चाहिये”

हा एक सूचक संदेश फिरत आहे. हा संदेश तशीच आपली “आरोग्यम धनसंपदा” व “Health is Welath” सारखे आरोग्य विषयक मंत्र ध्यानात ठेवले तर कोरोना पासून निश्चितच बचाव होण्याची शक्यता बळावेल. आपल्या जिल्ह्यात पालक मंत्र्यांनी जनता कर्फ्यूचे आवाहन केले आहे. त्याचे सर्वानी सुयोग्य पालन केले तर त्यातच सर्वांची भलाई आहे. सततच्या बंद , कर्फ्यूमुळे अनेकांना आर्थिक विवंचना आहे. केंद्र सरकारने पूर्वीच आर्थिक पॅकेज जाहीर केले आहे त्याचा लाभ मिळत नसेल तर त्याचा पाठपुरावा करावा परंतू कोरोनाच्या काळात सर्वांनीच आपल्या व आपल्या कुटुंबियांच्या आरोग्यास प्राथमिकता द्यावी.

Article about increasing numbers of Covid-19 patient in unlock phase

आमची सध्याची प्राथमिकता

“शुभंकरोती कल्याणम आरोग्यम धनसंपदा“ बालपणी रोज संध्याकाळी आम्ही सर्व भावंड ही प्रार्थना म्हणत असू. संध्याकाळ झाली की आजी-आजोबा प्रार्थना म्हणण्यास सांगत असत. दिव्यापुढे म्हणावयाच्या या प्रार्थनेमुळे आरोग्य हेच आपले खरे धन आहे. हे संस्कार रुजण्यास मदत झाली. आज कोरोनाच्या काळात आपल्या सर्वांनाच आपल्या व आपल्या कुटुंबियांच्या आरोग्याकडे लक्ष देण्यास “First Priority” देणे अत्यंत गरजेचे आहे. 2019 च्या उत्तरार्धात चीन मधून अवघ्या विश्वात पसरलेल्या या #ChiniseVirus ने अक्षरश: धुमाकूळ घातला आहे. भारतात मार्च महिन्यात #Lockdown सुरु झाले त्या काळात भारताची कोरोनाशी लढण्याची तयारी नसल्यामुळे अत्यंत कडक असे #Lockdown पार पडले. ते केले ते योग्यच केले नाहीतर आज भारतातील मृत्यूदर हा हमखास जास्तच असता. परंतू जसे जसे #UnLock सुरु झाले. जनसामान्य मोठ्या संख्येने घराबाहेर पडू लागले. ते सुद्धा काय करतील म्हणा ! घरात राहून- राहून आता  सर्वच जण या कोरोनाला अगदी कंटाळून गेले आहेत. मानसिक स्वास्थ्यावर परिणाम होतो आहे. नैराश्यातून आत्महत्या होत आहेत. #DomesticViolance च्या घटना वाढत आहेत. या सर्व परिस्थितीत सर्वानीच आपले शारीरिक व मानसिक आरोग्य सांभाळण्यास प्राथमिकता देऊन या कोरोना विषाणूचा सामना करायचा आहे. आता #Unlock सुरु असल्याने लोक बाहेर पडत आहेत. बसेस , खाजगी वाहने यात गर्दी दिसू लागली आहे. शारीरिक दुरतेचे निकष पाळतांना जनता दिसत नाही. लोक बाहेर गर्दी करून खातांना दिसत आहेत. यामुळेच आता कोरोना बाधितांची संख्या झपाट्याने वाढत आहे. दवाखान्यांमध्ये आता खाटा रिकाम्या नाहीत , खाजगी रुग्णालये भरली आहेत. आमदार अमोल मिटकरी यांच्या मित्राला सुद्धा रुग्णालयात जागा मिळाली नाही. शिवाय तेथील खर्च सर्वसामान्यांच्या अवाक्याबाहेरचा आहे. बुलडाणा जिल्ह्यात परवा एकाच दिवशी 218 कोरोना संशयित आढळून आले, खामगांवातील एकाच परिवारात दोन मृत्यू झाले. खामगांवच्याच एक पोलीस कर्मचा-याचा मृत्यू झाला. प्रशासनावर सुद्धा आता ताण आहे तेंव्हा विविध मागण्या , आंदोलने करणा-या संघटनांनी आपली आंदोलने , मागण्या यासाठी थोडी कळ सोसली पाहिजे. नाशिकला आमदार फरांदे एका सभेनंतर कोरोना चाचणीत positive आढळून आल्या. या सर्व घटनांचा अबालवृद्धांनी विचार करून अत्यावश्यक काम असेल तरच घराबाहेर पडले पाहिजे. आपल्याला या संकटावर मात करण्यासाठी थोडा संयम , प्रतीक्षा करावी लागणार आहे या आजाराचे गांभिर्य आता या वाढत्या रुग्ण संख्येच्या काळात तरी ओळखणे जरुरी आहे.

“कोरोना संकटमे स्वयं अपने स्वास्थ्यकी तरफ ध्यान देना यही हमारी प्राथमिकता होनी चाहिये”

हा एक सूचक संदेश फिरत आहे. हा संदेश तशीच आपली “आरोग्यम धनसंपदा” , “Health is Welath” या सर्व बाबी  ध्यानात ठेवल्या तर निश्चितच बचाव होण्याची शक्यता बळावेल. आपल्या जिल्ह्यात पालक मंत्र्यांनी जनता कर्फ्यूचे आवाहन केले आहे. त्याचे सर्वानी सुयोग्य पालन केले तर त्यातच सर्वांची भलाई आहे. सततच्या बंद , कर्फ्यू मुळे अनेकांना आर्थिक विवंचना आहे. केंद्र सरकारने पूर्वीच आर्थिक पॅकेज जाहीर केले आहे त्याचा लाभ मिळत नसेल तर त्याचा पाठपुरावा करावा परंतू कोरोनाच्या काळात सर्वांनीच आपल्या व आपल्या कुटुंबियांच्या आरोग्यास प्राथमिकता द्यावी.

Article about - Ex-Navy Officer Beaten For Sharing Uddhav Thackeray Cartoon

हे सुद्धा एक व्यंगच 

महाराष्ट्रात सध्या हे काय सुरु आहे ? कंगना  राणावतच्या व्टीट वरून मुंबई मनपाने तीच्या घराची तोडफोड  केली. शरद पवारांनी घरचा आहेर दिल्यावर  नेहमीच तो-याच्या आविर्भावात बोलणारे संजय राऊत यांना उपरती सुचली व आता कंगना प्रकरण संपले आहे असे ते म्हणाले. उद्धव ठाकरे यांचा एकेरी उल्लेख केल्याने सुद्धा सेनेत संतापाची भावना होती. कंगना प्रकरण होत नाही तोच शिवसैनिकांनी कांदिवली येथील माजी नौदल अधिकारी मदन शर्मा यांना मारहाण केली. मदन शर्मा यांचा गुन्हा काय होता ? तर त्यांनी उद्धव ठाकरे यांचे व्यंगचित्र समाज माध्यमांवर प्रसारीत केले. झाले शिवसैनिकांना कळताच त्यांनी मदन शर्मा यांना मारहाण केली. हि घटना निंदनीय आहे. शिवाय आश्चर्यचकीत करणारी सुद्धा आहे. ज्या शिवसेनेचा पाया हा व्यंगचित्र आहे त्याच शिवसेनेच्या मुख्यमंत्र्यांच्या व्यंगचित्राने शिवसैनिकांना एवढा राग येतो ! बाळासाहेब ठाकरे हे प्रख्यात व्यंगचित्रकार होते. तत्कालीन सरकार, राजकारणी यांच्यावर आपल्या व्यंगचित्राव्दारे बाळासाहेबांनी प्रचंड टीका केली. मार्मिक मधून व्यंगचित्रांव्दारे त्यांनी अनेकांचा समाचार घेतला. या नेत्यात शरद पवार सुद्धा होते. बाळासाहेब राजकारणी तर होतेच शिवाय कलाप्रेमी,खेळप्रेमी होते. कलावंतांचा त्यांनी नेहमीच सन्मान केला. त्यांनी केलेली टीका व त्यांच्यावरील टीकेचा सहज स्विकार होत असे किंवा त्या टीकेला प्रत्युत्तर सुद्धा एखाद्या चांगल्या कोटीने होत असे. जुन्या पिढीतील नेत्यांकडून नवीन नेते व कार्यकर्त्यानी हे शिकणे आवश्यक आहे. कुण्या नेत्यावर व्यंगचित्र , लेख याव्दारे टीका होत  असेल तर कार्यकर्त्यानी क्रोधाला आवर घालणे आवश्यक आहे. कोणताही पक्ष हा संवैधानिक मार्गाने निवडून आलेला असतो तेंव्हा सत्तेत आल्यावर त्या पक्षाने व त्या अनुषंगाने संविधानाचा आदर ठेवत , सनदशीर मार्गाने आंदोलन , निषेध व्यक्त करणे ही जनतेची अपेक्षा असते. परंतू अनेक पक्षाच्या कार्यकर्त्यानी मारहाण , तोडफोड करण्याच्या घटना यापूर्वीही घडल्या आहेत. “शार्ली हेब्दो“ मधून व्यंगचित्र काढल्याने फ्रान्स मध्ये अतिरेकी हल्ला सुद्धा झाला होता. कांदिवली येथील निवृत्त नौदल अधिकारी मदन शर्मा यांनी केवळ व्यंगचित्र फॉरवर्ड केल्याने त्यांना अशाप्रकारे मारहाण करणे हे सत्तेत असणा-या पक्षाच्या कार्यकर्त्यांकडून अपेक्षित नाही. टिकेतून शिकायचे असते . अनेक पूर्वीचे नेते हे टीकेतून शिकत असत . काही सांप्रतकालीन नेते हे टीकेतून शिकत असतात, सकारात्मकता पाहत असतात. कुणी टीका केली की फोड त्याचे घर , कुणी व्यंगचित्र काढले का दे त्याला दणके . असे होत असेल तर ते अत्यंत निंदनीय आहे व सुसंस्कृत महाराष्ट्राला शोभेसे नाही. विरोधी पक्षनेते यांनी समाज माध्यमांवर त्यांच्यावर व त्यांच्या सुविद्य पत्नीवर  झालेल्या मोठ्या टीकेला पचवले व पचवत आहे दुर्लक्ष करीत आहे. परंतू हे सर्वांना जमणे शक्य नसते तरीही संयम ठेवणे अत्यंत जरुरी आहे. शर्मा यांनी काढलेले व्यंगचित्र एवढे आक्षेपार्ह आहे का ? असले तरी त्याला मारहाण हे उत्तर आहे का ? सरकारची कुणी निंदा , सरकारवर कुणी टीका करीत असेल तर त्यातून बोध घेणे आवश्यक आहे. ज्या संतांचे , थोरपुरुषांचे जी शिवसेना सतत गोडवे गात असते , त्यांच्याप्रती सन्मान प्रकट करीत असते त्याच संतांची “निंदकाचे घर असावे शेजारी “ ही संतोक्ती शिवसेना का विसरते ? मुख्यमंत्री उद्धवजी आहेत तो-यात मात्र दुसरेच वावरत असतात. कित्येक वर्षे विरोधी पक्षात असणा-या शिवसेनेचे मनोहर जोशी , नारायण राणे यांच्या नंतर आता खुद्द ठाकरे परिवारातील मुख्यमंत्री आहे तेंव्हा शिवसेनेच्या कार्यकर्त्यानी तोडफोड , मारहाण याऐवजी संयम दाखवणे ,विकास करून दाखवणे हे अत्यावश्यक आहे, तसे न करता दुस-याचे अनधिकृत बांधकाम पाडणारी परंतू स्वत:च्याच लोकांचे अनधिकृत बांधकामे असणारी, हिंदुत्वाला न सोडणारी परंतू सत्तेसाठी सोयीस्कररित्या ते बाजूला सारणा-या शिवसेनेची वागणूक हे सुद्धा एक व्यंगच नाही का

State Ruling Party members are busy in another Bsubjects which are not on priority in Corona Pandemic

सावधान सत्ताधारी व्यस्त आहेत. 

 महाराष्ट्रातील जनतेला आता स्वत:च सावधान होण्याची वेळ आहे. महाराष्ट्रातील कोरोनामुळे होणारा मृत्यूदर 38 टक्क्यांपर्यंत पोहोचला आहे. जो इतर राज्यांपेक्षा जास्त आहे. कोविड केंद्र उघडण्यात आली परंतू त्या केंद्रांकडे सरकारचे अक्षम्य दुर्लक्ष होत आहे. नाशिक मध्ये चक्क नकली कोविड केंद्र असल्याचे उघडकीस आले. वापरलेले हातमोजे पुन्हा विक्री करणारे रॅकेट पकडल्या गेले. कोरोना पेशंट मृत पावल्या नंतर त्याचा मृतदेह काही दिवसांनंतर न्हाणीघरात आढळून आला तो पर्यंत तो पेशंट कुठे आहे याचा कुणाला काही थांगपत्ता नव्हता. अनेक विलगीत करण्यात आलेल्या रुग्णांना 14 दिवस पूर्ण होण्याआधीच सुट्टी देण्यात येत आहे. विरोधी पक्षनेते देवेंद्र फडणवीस यांनी वरील मुद्द्यांसह भ्रष्टाचार, पुरग्रस्तांकडे दुर्लक्ष , केंद्र सरकारने दिलेला कोरोनासाठीच्या निधीचा योग्य विनियोग न होणे, मजुरांवर ओढवलेली बेरोजगारी अशा अनेक मुद्द्यांवर सरकारचे लक्ष वेधले. परंतू तरीही उद्धव सरकार काही करेल की नाही? हा प्रश्नच आहे. कारण राज्य सरकारचे शिलेदार सध्या कंगना राणावत व सुशांत सिंग राजपूत, शौविक , दिशा , अध्ययन यावरच टीव-टीव (व्टीट) करण्यात अतिशय व्यस्त आहेत. कंगनाने मुंबईची तुलना पाकव्याप्त काश्मीरशी का केली ? ते नक्कीच चुकीचे आहेच परंतू तिला तसे का म्हणावेसे वाटले याचा सुद्धा विचार व्हावा. मुंबईला येऊ देणार नाही असे भारतातील नागरिकाला कुणी कसे काय म्हणू शकते ? मुंबई बेट हे ब्रिटनच्या राजाला पोर्तुगीजांकडून त्याच्या लग्नात आंदणात दिले होते तुम्हाला नाही संजयजी ! आणि आज जे शहर जगातील सर्वोत्कृष्ट लोकशाही असलेल्या भारत देशातील एक शहर आहे कुणाची खाजगी मालमत्ता नाही. राज्यावर कोणते संकट आहे , नैसर्गिक आपत्ती आहे , बेरोजगारी , शिक्षण या सर्व समस्यांकडे लक्ष देण्याऐवजी सरकार मात्र कंगना , सुशांत यासारख्या मुद्द्यांवर व्यस्त आहे. राज्य सरकारवर कुणी टीका केली की लागा त्याच्या मागे. कंगना बोलली तर संजय राउत , विजय वडेट्टीवार , अनिल देशमुख सर्वानी कंगना विरोधी सूर आळवणे सुरु केले , पत्रकाराने अपमान केल्याच्या नावाखाली  अन्वय नाईक याच्या मृत्यूची फाईल उघडणार ( या फाईल बंदच कशा होतात ? , का आरोपी मिळेतो व त्याला शिक्षा होईतो पूर्ण चौकशी होत नाही ?) , प्रथम  कंगनाच्या घराची चौकशी मुंबई मनपाने केली आणि काल तिचे बांद्रा येथील पाली हिल भागातील बंगल्यावर बुलडोझर फिरवला , अनधिकृत बांधकाम पाडले. उच्च न्यायालयाच्या आदेशापुर्वी बरीचशी तोडफोड झाली होती. आभासी सुनावणी झाली ( अशाच आभासी सुनावण्या जन सामान्यांच्या प्रलंबित केसेस सोडवण्यात सुद्धा घेण्यात याव्या व न्यायालयीन कामकाजास गती देण्यात यावी ) कंगनाने घर घेतले , त्याचा व्यावसायिक उपयोग ती करू लागली , तिने त्यात बेकायदेशीर बांधकाम केले तोवर मनपा काय करीत होती ? आता कंगनाने सुशांतच्या मृत्यूचे , अंमली पदार्थ माफियांच्या विरोधात बोलणे सुरु केल्यावरच तीच्या घराची चौकशी करण्याचे , बांधकाम पाडण्याचे लक्षात आले का ? आता मनपाने मुंबईतील सर्वच अनधिकृत बांधकामांची चौकशी सुद्धा करावी यात मनपा सदस्यांच्या निवासस्थानांची सुद्धा चौकशी व्हावी. कायद्यासमोर सर्व समान आहेत कुणाचेही बांधकाम अनधिकृत आढळले तर ते मुंबई मनपा पाडण्याचे धैर्य दाखवेल का ? राज्यात कोरोना मुळे लोक मरत आहेत,खाजगी इस्पितळांची लक्षावधी रुपयांची  बिले भरीत  आहेत. सरकारी रुग्णालये ,  विलगीकरण केंद्रे तेथील जेवण या सर्वांची दुरावस्था आहे आणि राज्य सरकार एका महिलेशी भांडण करीत बसले आहे, तिचे घर पाडण्यात धन्यता मानीत आहे.  महाराष्ट्रातील माध्यमे सुद्धा जनतेचे प्रश्न , समस्या या बातम्या  न दाखवता हत्या , आत्महत्या यांसारख्या त्याच-त्याच बातम्यांचे च्युइंग गम जनतेला खाऊ घालीत आहेत.  महाराष्ट्र वासियांना  कोरोना महामारीबाबत स्वत:च सजग राहणे अत्यावश्यक आहे कारण राज्यातील सत्ताधारी कोरोना महामारी , पूरग्रस्त ,बेरोजगारी या संकटांकडे लक्ष देण्या ऐवजी कंगना सारख्या विषयांमध्ये व्यस्त आहे.     

Article on the occasion of Teachers Day ( Memories of my teachers)

आमचे शिक्षक   

डॉ सर्वपल्ली राधाकृष्णन यांचा जन्मदिवस हा भारतात शिक्षक दिन म्हणून साजरा केला

जातो. कृतज्ञता व्यक्त केली जाते.  खरेच शिक्षकाची भूमिका फार  महत्वाची आहे.  पूर्वी खेडेगावातील शिक्षकाला विचारून सर्व कामे केली जात. गुरुजींप्रती आदराची भावना होती. ती भावना आता लोप पावली आहे. पु.लं च्या चितळे मास्तर यांच्यासारखे हाडाचे शिक्षक आता दुरापास्त झाले आहेत. परंतू आजही अनेक शिक्षक प्रयोगशील आहेत , झपाटून झोकून देऊन शैक्षणिक कार्य करीत आहेत. आजच्या दिनी प्रत्येकास त्याच्या शालेय जीवनाची व त्यांना प्रेरणादायी ठरलेल्या शिक्षकांची आठवण झाल्यावाचून राहत नाही. #whatsapp , #facebook वरील शिक्षक दिनाचे अनेक संदेश पाहून , माजी विद्यार्थ्यांचे आलेले फोन व संदेश पाहून मन भूतकाळात गेले. अगदी बालवाडी पासूनचे शिक्षक , शिक्षिका यांच्या आठवणी येऊ लागल्या. टिळक स्मारकच्या बालवाडीतील #Kulkarni बाई , त्यानंतर नगर परिषद प्राथमिक शाळा क्रमांक 6 (आताची #LokmanyTilakSchoolNo6) मध्ये प्रवेशित झालो. मुख्याध्यापिका #घिके बाई होत्या. पूर्वी सर्व विद्यार्थी शिक्षिकांना मॅडम , टीचर असे न संबोधता “बाई” असे संबोधत. घिके बाईंचा चेहरा आजही डोळ्यासमोर येतो. नऊवारी पातळ , कपाळावर ठसठशीत कुंकू असलेल्या घिके बाई शिस्तीच्या होत्या. या शाळेत मी इंगळे संरांच्या वर्गात होतो परंतू #पानट बाई , #मस्ने सर , #राठी सर , #जावरकर बाई , हे सुद्धा शिक्षक आठवतात. बसायला पट्ट्या असायच्या , काही आले नाही किंवा चुकले तर इंगळे सर मांडीवर मारत. पुढे माध्यमिक शिक्षणासाठी #AKNationalhighschool मध्ये प्रवेश घेतला. या शाळेत सुद्धा अनेक चांगल्या शिक्षक वृंदांकडून शिक्षणाचे तसे जीवनातील आचरणाचे धडे मिळाले. कडक शिस्तीच्या मुख्याध्यापिका #VanmalaAne मॅडम , शिस्तप्रिय व रामरक्षा, गीतेचे अध्याय शिकवणारे, अफलातून शिक्षा करणारे व त्या शिक्षांमधून काहीतरी धडा देणारे #MRDeshmukh सर , इतिहास अप्रतिम शिकवणारे #Sangare सर , मोत्याच्या दाण्यांसारखे हस्ताक्षर असलेले #RRJoshi, खूप प्रेमाने बोलणारे व हिंदी शिकवणारे #Tawalare सर , #Gawhande सर , गणिताचे #Satputale सर व स्व. ओंकार खंडारे सर ,  मृदूभाषिक #SanjayDeshpande सर , इंग्रजीचे #kharche सर व शारीरिक शिक्षण देणारे #kharche सर , संगीत शिक्षक #Khandare सर , खंडारे  सर अनेक चांगली चांगली गीते शिकवत त्यातून राष्ट्रीय एकतेची भावना , जातीभेद धर्मभेद न पाळण्याची शिकवण मिळत असे. #NCC चे #Puntambekar सर , नेहमी प्रेमाने बोलणारे शाळेचे क्लर्क #Korde सर, #SportTeacher #Kale सर.   या सर्व शिक्षकांनी शिकवले असल्यामुळे ही नांवे आठवतात शाळेत इतरही अनेक चांगले शिक्षक होते. पुढे #GSCollege व #NutanMarathaCollegeJalgaon #BEd चे शिक्षक वृंद , गो.से. महाविद्यालयचे प्राचार्य  #Jawandhiya सर संगणक संस्थेतील शिक्षक #MilindDandwate , #HemantKhedkar या सर्व शिक्षकांमुळे जीवनात खुप काही शिकायला मिळाले , अर्थार्जन व कुटुंबाचा रहाटगाडगा चालवणे शक्य झाले , सामाजिक भान मनात निर्माण झाले, धर्मभेद , जातीभेद न करणे शिकलो. मी व माझ्या मित्रांनी उपरोक्त शिक्षण संस्थात शिक्षण घेतले त्यातील एक समानता म्हणजे सर्व संस्थांचे मुख्याध्यापक मोठे शिस्तीचे होते. सांगण्यास आनंद वाटतो की उपरोक्त शिक्षकांपैकी अनेकांशी आजही संपर्क आहे , काहिंच्या पुढील पिढीशी संपर्क आहे कारण पूर्वी शिक्षकाच्या कुटुंबियांशी सुद्धा संवाद व आपुलकी असे. काही शिक्षक आज हयात नाही परंतू त्यांचे विचार , त्यांनी दिलेले शिक्षण , सांगितलेले किस्से, प्रसंगी कठोर व प्रसंगी तितकेच मायाळू , आपुलकीची वागणूक देणारे आमचे शिक्षक आम्हाला नेहमीच प्रेरणादायी व सदैव स्मरणात राहतील. आजच्या शिक्षक दिनी सर्वच शिक्षकांना त्रिवार वंदन. (अनावधानाने काही नावे सुटली असतील तर दिलगीर आहे, उपरोक्त लेखात त्यांचे नांव जरी सुटले असले तरी ज्या सर्वानी शिकवले त्या आमच्या सर्वच शिक्षकांचे आम्ही ऋणी राहू )

Letter to Hon Minister Nitin Gadkari about worst condition of National Highway

 नितीन गडकरी  साहेबांना अनाहूत पत्र

मा. महोदय,

आपणास सविनय प्रणाम 

पत्र लिहिण्यास कारण की , त्या दिवशी अमरावतीला 

गेलो होतो. हा मार्ग म्हणजे राष्ट्रीय महामार्ग क्रमांक 6 

(आता नवीन नावे व नंबर दिली गेली आहेत) या राष्ट्रीय पथाने 

मार्गक्रमण करीत असतांना आपण खड्ड्यातून जात आहोत 

की रस्त्याने हा प्रश्न पडत होता. विशेषत: खामगांव ते मूर्तीजापूर तर जीव मुठीत धरून जावे लागते. 

अकोल्याचा वळण रस्ता व मूर्तीजापूर ते अमरावती या 

पट्ट्यांमध्ये येणा-या प्रत्येक पूलांजवळ रस्ता अतिशय  निकामी झाला आहे , मोठे-मोठे खड्डे असल्यामुळे वाहन चालवतांना दिवसा तर होतोच होतो परंतू रात्री अतिशय त्रास होतो. गाड्या, टायर लवकर खराब होतात शिवाय या भल्यामोठ्या खड्ड्यातून गेल्याने मानदुखी, पाठदुखी  सारख्या शारीरीक 

व्याधी सुद्धा जडतात. असे सर्व चित्र आहे, महोदय, आपण 

संपूर्ण भारतातील रस्त्यांची कामे झपाट्याने करीत आहात, 

हे निश्चितच अभिनंदनीय आहे. मुंबई –पुणे एक्स्प्रेस हायवे 

उत्तम तसेच वेळेत पूर्ण केल्याबद्दल दिवंगत बाळासाहेब 

ठाकरे यांनी सुद्धा आपले कौतुक केले होते. आपल्या 

कामांमुळे आपणास रोडकरी असे संबोधले जाते. 2014 निवडणूकीच्या निमित्ताने आपण खामगांवला जाहीर सभेत म्हटले होते की “मी स्वप्ने दाखवत नाही, करुन दाखवतो” तसे आपण करता सुद्धा, आपण म्हटल्याप्रमाणे खामगांव शहरातून जाणारा हाच उपरोक्त महामार्ग पुर्णत्वास जात आहे , शेगांव-खामगांव हा रस्ता सुद्धा उत्तम झाला आहे. परंतू अमरावती ते खामगांव व खामगांवच्या पुढेही खांदेशात सुद्धा या रस्त्याची अवस्था अतिशय खराब आहे. बुलडाणा जिल्ह्यात असे गमतीने म्हटले जाते की विकासाबाबत देशात काहीही जाहीर झाले किंवा 

कोणतीही योजना आली की सर्वात शेवटी बुलढाण्याचा नंबर लागतो. सर्वदूर रोड होत आहेत परंतू खामगांव ते अमरावती या रस्त्याची अवस्था गेल्या कित्येक वर्षांपासून जशी आहे तशीच म्हणजे अत्यंत खराब आहे. याच रस्त्याच्या दुतर्फा असलेली झाडे मात्र तत्परतेने कापल्या गेली.हीच तत्परता रस्ता बनवण्यात का नाही दाखवली जात ? सरकार वाहन धारकांकडून रोड टॅक्स घेते तर रस्ते सुद्धा उत्कृष्ट असलेच पाहिजे. आपण लोकप्रिय आहात , आपली स्मरणशक्ती दांडगी आहे, आकडेवा-या आपल्या मुखोद्गत असतात , आपल्या कक्षात आपण “"American roads are not  good because America is rich, but America is rich because American roads are good,"  हे जॉन एफ केनेडी यांचे वाक्य सुद्धा लावले आहे , आपण तसा प्रयत्न सुद्धा करीत आहात. परंतू आमच्या अमरावती , बुलडाणा  , अकोला, जळगांव या जिल्ह्यातील रस्त्यांच्या कामाकडे सुद्धा लक्ष घालावे  अशी या चार जिल्ह्यातील जनतेतर्फे आपणास नम्र व कळकळीची विनंती.